Deze relatief onbekende schrijver uit Delft kwam binnen op nummer 1 van de Nederlandse bestsellerlijst – en dat heeft hij te danken aan zijn blog

Vooruit, ik geef het toe. Ik ben jaloers. Wat had ik graag gewild dat dit artikel over mij zou gaan. Ik ben schrijver, ik woon in Delft, en inmiddels heb ik ook een blog. En toen ik in 2013 mijn eerste boek schreef, hoopte ik stiekem dat het een bestseller zou worden. 

Maar Savelsbos kwam niet eens in de buurt van de nationale bestsellerlijst, de bestseller top 60. De kop boven dit artikel slaat op mijn stadsgenoot Jelle Hermus – ik kom hem bijna elke week tegen in de plaatselijke Coffee Company.

Jelle Hermus over schrijven

En sinds een paar weken zie ik hem ook regelmatig in kranten voorbij komen met daarbij een foto van zijn nieuwe boek Leven met wind mee – minder drama in je leven, meer rust in je hoofd.

Hermus verkoopt boeken op een manier waar ik en veel andere schrijvers alleen van kunnen dromen. Hij kwam eind vorig jaar al eens binnen op nummer twee van de bestseller top 60 met zijn debuut: Steeds leuker, een praktische handleiding voor een leuker leven. Daarmee was hij de best verkopende Nederlandse schrijver van dat moment. Hij moest alleen Dan Brown voor zich dulden met Oorsprong.

Dit jaar verbeterde hij dit kunstje: zijn nieuwe boek Leven met wind mee (waarin je leert over de kracht van meditatie en innerlijke rust) kwam in week 25 binnen op nummer 1 (zie hier het bewijs, ga terug naar week 25).

Opvallend, want Hermus is geen beroemde schrijver of bekende Nederlander. Hoe kreeg hij dit voor elkaar? Welke strategie gebruikte hij voor het schrijven van zijn boeken? En wat kunnen andere schrijvers in spé leren van zijn aanpak? Een interview over schrijven, bloggen, glijbanen en appeltaart.

Interview met Jelle Hermus van SoChicken

Als je heel eerlijk bent stond je niet echt te kijken dat je boek op nummer 1 in de bestsellerlijst binnenkwam toch?

Jelle Hermus: Bij mijn debuut als schrijver kwam mijn boek Steeds leuker inderdaad op nummer twee binnen. Dat was natuurlijk wel een beetje onwerkelijk. Het voelde alsof ik daar niet helemaal thuishoorde, naast Dan Brown.

Toen mijn tweede boek Leven met wind mee deze week op nummer 1 binnenkwam, was dat opnieuw geweldig. Maar eerlijk is eerlijk, ik had de hoge notering wel een beetje verwacht, bij beide boeken. Ik heb een goed gelezen blog, soChicken, waarop ik artikelen schrijf over manieren waarop mensen hun leven leuker kunnen maken.

Ik heb dus een behoorlijke fanbase, zonder dat ik mezelf nu echt een bekende Nederlander kan noemen. Veel van mijn fans bestellen mijn boeken al voordat ze in de winkel liggen, ze zijn erg loyaal.

Veel schrijvers kunnen alleen maar dromen van zo’n fanbase. Hoe heb je zo succesvol reclame gemaakt op je blog?

Jelle Hermus: Zelf zou ik het niet echt reclame noemen. Ik heb mijn lezers vooral van begin tot einde op de hoogte gehouden van het schrijfproces.  Ik blogde over het schrijven van de eerste versie van mijn boek op een tropisch eiland in Thailand, maar ook over het uitstelgedrag dat ik later moest overwinnen. Toen Steeds leuker eenmaal uitkwam, plaatste ik in mijn nieuwsbrief en in elk artikel op mijn blog een linkje naar het boek. Dat voelde niet als een reclameboodschap. Het schrijven van mijn boek was een soort reis die ik samen met mijn lezers heb gemaakt. Het was logisch dat ik ze op de hoogte hield. Mijn boek is duizenden keren besteld in de eerste week. Dat is niet zo gek, want SoChicken trekt ongeveer zevenhonderdduizend lezers per maand. Al die mensen hebben mijn tweede boek Leven met wind mee ook weer meteen besteld.

Hoe is je blog zo groot geworden?

Jelle Hermus: Het was een langzaam proces, het succes kwam niet vanzelf. Dat mijn blog zo goed loopt, is vooral het resultaat van elke dag komen opdagen: consequent hard werken en goede stukken schrijven. Ik ben in 2004 begonnen met soChicken, toen nog vooral om te kunnen spelen en experimenteren. Ik deed een opleiding in communicatie en marketing. De theorie die ik daar leerde wilde ik in de praktijk brengen op een eigen website. Hoe schrijf je aantrekkelijk? Hoe bouw je een band om met je bezoekers?

Je schrijft op soChicken over manieren om je leven leuker te maken – hoe kwam je op dat onderwerp?

Jelle Hermus: Ik ben altijd al bezig om mezelf dingen te leren en mijn leven te optimaliseren. Toen ik als kind met mijn moeder naar de bibliotheek ging, leende ik boeken over yoga en fotografie uit de bibliotheek. Op de middelbare school hield ik samen met een vriendin een spreekbeurt waarin we vertelden hoe je in vier stappen gelukkiger kon worden. Bloggen was voor mij simpelweg een kwestie van mijn eigen interesses volgen.

Na een paar jaar begon het wel wat serieuzer te worden. Ik merkte toen dat het aantal bezoekers flink was toegenomen. Toen besefte ik dat ik misschien wel zou kunnen leven van bloggen als ik me meer op soChicken zou focussen. Na het afronden van mijn studie ben ik dan ook geen werk gaan zoeken, ik ben gaan bloggen.

Er zijn maar weinig mensen die kunnen leven van een blog. Was het geen grote stap om dat te proberen?

Jelle Hermus: Jawel. Veel mensen in mijn omgeving zeiden: wees verstandig, ga voor een carriere in de communicatie, kies voor een vaste baan. Ik liep in die tijd stage bij een reclamebureau, en daar werd ik doodongelukkig van. Ik maakte websites voor bedrijven en producten waar ik zelf weinig mee had. Diep van binnen wilde ik schrijven over dingen die ik echt belangrijk vind. En dus besloot de sprong te wagen en voor soChicken te gaan. Het was een logische stap.

Ik werd gesterkt in mijn idee door The Four Hour Workweek van Timothy Ferriss. De boodschap van dat boek is: het is mogelijk om een bedrijf te creëren waaruit je passief inkomen haalt, en waaraan je maar een paar uur per week kwijt bent. Dat verhaal inspireerde me enorm. Maar ik dacht ook: als ik nu gewoon een bedrijf begin waar ik ook nog enorm veel plezier uit haal, dan wil ik best wat meer werken dan die vier uur. Dat bedrijf is soChicken geworden.

Hoe verdien je geld met soChicken

Jelle Hermus: Mijn inkomsten komen uit online cursussen die ik zelf ontwikkel en uit affiliate-links naar boeken die ik op mijn blog aanraad. Als mensen deze boeken bestellen, gaat een klein deel van de aanschafprijs naar mij. Ik kan van deze inkomstenbronnen goed leven. Maar soChicken draait in de kern niet om geld verdienen. Ik denk dat de site vooral succesvol is omdat ik mensen met mijn artikelen echt probeer te helpen om meer uit het leven te halen, en bijvoorbeeld minder te piekeren en gezond te eten. Ik heb in tien jaar tijd echt een band met mijn bezoekers opgebouwd.

Producten verkopen vond ik in het begin moeilijk. Ik wilde mijn cursussen toen nog niet te veel onder de aandacht te brengen. Ik was bang dat mensen me commercieel zouden vinden. Maar uiteindelijk zijn mensen me nu vaak dankbaar omdat ze bijvoorbeeld meer zelfvertrouwen hebben gekregen van een cursus.

Hoe zou je je schrijfstijl typeren? Hoe bouw je artikelen op?

Jelle Hermus: Meestal schrijf ik in mijn artikelen kort over mijn eigen ervaringen met bijvoorbeeld piekeren of uitstelgedrag, zodat het verhaal herkenbaar wordt voor anderen. Daarna bespreek ik technieken die voor mij goed werken om het probleem te verhelpen. Ik geef altijd concrete tips die bezoekers kunnen toepassen op hun eigen leven. Soms komen die uit een goed boek van een expert zoals een psycholoog, maar meestal put ik gewoon uit mijn eigen levenservaring. Kortom: ik vertel een persoonlijk verhaal en geef advies zoals ik dat zou doen in een gesprek met een goede vriend. Zo zie ik mijn bezoekers ook, als vrienden en kennissen met wie ik een gesprek heb.

Humor is daarbij erg belangrijk. Het moet niet té serieus worden. Als ik in een artikel schrijf over de keuze tussen het volgen van je hart of je hoofd, vergelijk ik het bijvoorbeeld met de keuze tussen pindakaas en hagelslag. En ik schrijf ook graag over mijn voorliefde voor palmbomen en glijbanen.

Hoe ver ga je bij het schrijven over je persoonlijke leven

Jelle Hermus: Tot op zekere hoogte ben ik heel persoonlijk op soChicken. Als ik over piekeren schrijf, zou het raar zijn om net te doen alsof ik zelf nooit pieker. Maar als ik een dag niet lekker in mijn vel zit, ga ik natuurlijk geen lange klaagzang schrijven op Sochicken. Mijn blog is een plek waar mensen komen om inspiratie te halen en een fijne dag te beleven.  Over echte ellende schrijf ik wel in mijn dagboek, dat hoeft niemand te lezen.

Ik pas er ook voor op dat ik niet zelf het product wordt op soChicken. Er zijn veel bloggers en vloggers die alles delen: wat ze eten, wat voor kleren ze dragen, enzovoort. Dat wil ik niet. Af en toe word ik herkend door lezers als ik door mijn woonplaats Delft loop. En dat heeft me dwars gezeten. Dan zat ik in een koffietentje een stukje appeltaart te eten en dacht ik, straks ziet iemand hier toevallig hoe ik één keer in de maand iets zoets eet, terwijl ik net heb geblogd dat ik minder suiker wil eten. Maar zo wil ik niet denken. Ik ben Jelle Hermus, en ik leef mijn eigen leven, ik bén niet soChicken.

Terug naar je boek Steeds Leuker. In hoeverre vereist het schrijven van een boek een andere aanpak dan bloggen?

Mijn doel was: een gids schrijven met praktische tips om je leven over de hele linie leuker te maken. Ik wilde in mijn boek dus niet alleen over geluk of gezondheid schrijven, maar over alle facetten van een gelukkig leven, dus ook over geld, innerlijke rust, de omgang met anderen, enzovoorts. Om al die onderwerpen aan elkaar te koppelen moest ik vooraf goed nadenken over de structuur van het verhaal. Ik kreeg te maken met vragen als: hoe ga ik het boek opbouwen? Welke onderwerpen bespreek ik in welke hoofdstukken en hoe maak ik er een samenhangend verhaal van? Kortom: er moest een duidelijke structuur komen.

Het bedenken van die structuur was het moeilijkste. Ik heb veel mindmaps gemaakt: daarbij ordende ik alle onderwerpen zoals geld, gezondheid, minimalisme in een soort boomdiagram. Zo ontstonden er subthema’s. Uiteindelijk kwam ik op de woorden: vrijheid, blijheid en betekenis als de drie belangrijkste pijlers voor een leuk leven. Toen ik die structuur eenmaal had bedacht, werd het schrijven veel makkelijker.

De drie pijlers vormen nu de basis van mijn boek. In het deel over vrijheid, schrijf ik bijvoorbeeld over technieken waarmee je jezelf vrijer kunt maken, zoals minimalisme en geldzaken, in het deel over blijheid over zaken als niet te snel oordelen naar anderen. In het deel waarin betekenis centraal staat, gaat het bijvoorbeeld over de manier waarop je je werkende leven invult.

Je hebt de eerste versie van je boek geschreven op een tropisch eiland in Thailand. Waarom koos je voor die aanpak?

Ten eerste waren er op het eiland minder afleidingen. Ik had daar geen sociale verplichtingen. Dat hielp bij de concentratie. Verder kon ik het schrijven combineren met een fijn vakantiegevoel. Daardoor werd ik productiever. Mijn dagen op het eiland begon ik altijd met een goed ontbijt en een paar uur werk achter mijn laptop. Daarna beloonde ik mezelf met iets leuks: dan maakte ik samen met mijn vriend Billy een tocht door de jungle, of we brachten een bezoekje aan een glijbanenpark.

Die combinatie van vakantie en werk leverde me veel op. Aan het begin van mijn verblijf in Thailand had ik mezelf tot doel gesteld om 70.000 woorden te schrijven. Dat had ik vertaald naar een dagquotum van 2500 woorden per dag. Ik hield dat bij in Scrivener, dat is een tekstverwerker waarin je heel precies kunt instellen wat je schrijfdoel is. Al snel lag ik voor op schema. Ik werkte zo hard dat ik aan het einde van de vakantie nog maar 700 woorden per dag hoefde te schrijven.

Toen je terugkwam in Nederland kreeg je wel last van uitstelgedrag las ik op je blog

Ja, in Thailand had ik vooral meters gemaakt met mijn boek. Plezier hebben in het schrijven , dat was daar de opdracht. In Nederland ging ik kritischer naar mijn teksten kijken en stukken herschrijven. Dat was een minder leuke fase in het schrijfproces, dus ik ging uitstelgedrag vertonen. Maar dat had ook te maken met perfectionisme. Ik legde de lat erg hoog, soms te hoog. En dat kan blokkerend werken bij het schrijven.

Uiteindelijk kon ik het uitstelgedrag doorbreken door mezelf aan het werk te zetten met timers: ik daagde mezelf uit om steeds 20 minuten achter elkaar te werken, dan mocht ik even ontspannen. Zo kwam ik weer op stoom. Ik heb het boek uiteindelijk binnen drie maanden geschreven.

Wanneer beschouw je je boek als een succes?

Eigenlijk vind ik het nu al een succes. Het was mijn doel om een gids te schrijven die mensen echt helpt bij het opbouwen van een leuker leven. Als ik nu op Bol.com kijk, zie ik een hange lijst met recensies van mensen die precies dat opschrijven. Eén vrouw schrijft zelfs dat ze Steeds leuker ziet als haar ‘Blijbel’, zo blij wordt ze ervan. Niets geef zo veel voldoening als dat.

Zou je andere schrijvers aanraden om ook te gaan bloggen?

Zeker. Een blog beginnen is een geweldige manier om jezelf aan te leren om regelmatig te schrijven, een eigen schrijfstijl te ontwikkelen en een publiek op te bouwen. Er zitten eigenlijk alleen maar voordelen aan. Maar ik zou niet gaan bloggen als je boek promoten je enige doel is, dat houd je niet vol. En mensen doorzien het waarschijnlijk ook. Bloggen moet echt vanuit jezelf komen, net als het schrijven van een boek.

Lees ook:
– Hoe Jeroen Windmeijer ondanks talloze afwijzingen een succesvolle thrillerauteur werd
– Waarom het boek ‘Hoe word ik een rat’ uitgroeide tot één van de populairste managementboeken
– Met deze schrijftechniek bereikt Christ Coolen miljoenen mensen op LinkedIn

Hier lees je alle tips over het schrijven van fictie (boeken of korte verhalen)

Weinig tijd? Lees dan in ieder geval:

• Als je weinig tijd hebt, lees dan in ieder geval deze:
  1. Boek schrijven? Met dit stappenplan lukt het me te debuteren als auteur
  2. Deze 7 stappen kun je vandaag nog zetten als je een boek wilt schrijven
  3. Kort verhaal schrijven? Deze 7 inzichten van topauteurs helpen je op weg
  4. Waarom het schrijven van korte verhalen de snelste weg is naar een boek. 

Schrijf je net als 10.000 anderen in voor mijn wekelijkse schrijftip. De ‘gouden’ tip ontvang je meteen! Klik op de mail.

Boek schrijven?

Abonneer je op mijn speciale nieuwsbrief voor schrijvers van boeken. Elke week inspiratie en tips.

Wie is Schrijfvis eigenlijk? En wat kun je hier doen?

Klik op de button en neem een kijkje bij de cursussen: je kunt meteen beginnen!

Welke schrijfcursus op Schrijfvis past bij jou? Vergelijk de cursussen

Luister de Schrijfvis-podcast

Verrassende interviews met inspirerende schrijvers, copywriters, journalisten zoals Mensje van Keulen, Govert Schilling, Aartjan van Erkel, Jozua Douglas en de bekendste literair agent van Nederland.

Luister de podcast