Zelfs vissen zitten tegenwoordig aan de antidepressiva. Tenminste, dat had je kunnen denken bij het lezen van een berichtje dat ik onlangs schreef voor Nu.nl.

Het stuk ging over een opmerkelijke bevinding van Amerikaanse wetenschappers. Ze troffen de resten van medicijnen tegen depressiviteit aan in de hersenen van tientallen vissen.

In het stuk legde ik uit om welke soorten het ging (onder meer baarzen en rietvoorns) en waar deze dieren waren gevangen (in de Grote Meren bij de Niagarawatervallen). Ook schreef ik op welke stoffen er precies in de hersenen van de vissen waren aangetroffen, en wat de antidepressiva voor effect hebben op het brein van de dieren (ze worden er suf van en slaan geen acht meer op roofdieren).

Pas toen een collega een simpele vraag aan me stelde, drong het tot me door dat mijn stuk niet bepaald het toonbeeld van begrijpelijk schrijven was. ‘Leuk stuk over die vissen’, zei hij. ‘Maar één ding snap ik niet: hoe komen die antidepressiva in de hersenen van vissen terecht?’

Met hulp van Japke-d. Bouma heb ik in deze blogpost wat ’toegevoegde waarde geco-creeërd’. Ja, kantoortaal komt goed van pas als je je op je werk interessanter wilt voordoen dan je bent.

‘Daarom zijn er enorm veel synoniemen voor vergaderen’, zegt Bouma, NRC-columnist en deskundige op het gebied van kantoortaal. ‘Als je de hele dag alleen maar zit te vergaderen, kun je dat op minstens zeven manieren zeggen of in de agenda schrijven, zodat het lijkt alsof je veel verschillende en belangrijke dingen doet.’